Ortezler, genellikle uzuv(ekstremite) ve postürünü korumak yada fonksiyonunu kaybetmiş kas ve eklemin fonksiyonunu desteklemek için iki farklı şekilde kullanılırlar. Temel kullanım amaçları; 1) Eklemlerdeki şekil bozukluğunu düzeltmek veya önlemek, 2) Yeterli destek alanı ve becerilerin kazanılmasını teşvik etmek, fonksiyonu destekleyerek yürüyüşün etkinliğini geliştirmektir. Hastaya uygun seçilmiş ortez; fonksiyonunu yapamayan eklem, kas veya sinirin eksikliğini tamamlamalı, hastanın korunmuş fonksiyonları üzerine olumsuz etkisi olmamalıdır.
Ortotik tedaviler hastaların tedavisinde kendi başlarına kullanılan cihazlar değildir. Özellikle rehabilitasyon aşamasında, botulinum toksin girişimleri, preoperatif ve postoperatif cerrahi girişimler ve diğer fizik tedavi uygulamaları ile kombine edilmesi gereken tedavi cihazlarıdır. Diğer tedavi girişimlerinin etkinliğinin artması ve hastanın fonksiyonel iyileşmesi için dinamik yürüyüş ortezleri hayati öneme haizdir.
Deformiteyi destekleyen ortezler daha ziyade statik olarak kullanıldığından, daha az esnek ve daha ağır olabilirler. Polietilen(vitraten) malzeme bu cihazlar için oldukça uygun bir materyaldir. Ancak yürüyüşü desteklemek amacıyla kullanılan dinamik ortezler hafif, esnek ve dayanıklı ürün olmalıdır. Bu amaçla kullanılan en uygun materyallerden bazıları polipropilen yada karbongrafit alaşımlı ürünlerdir.
Ortezler uzun yıllardan beri spastik ve diğer fonksiyon kaybı ile seyreden hastalıkların tedavisinde kullanılan cihazlardır. Medikal, cerrahi ve diğer tedavi girişimleri ile birlikte hastanın fiziksel tedavisinde önemli rol oynarlar. Ortezler, genellikle uzuv ve eklem postürünü korumak ve fiziksel fonksiyonu desteklemek için kullanılırlar. Bacakların ortezlemesinde amaç, deformiteyi düzeltmek veya önlemek, destek alanı temin etmek, becerilerin kazanılmasını teşvik etmek ve yürüyüşün etkinliğini geliştirmektir.
Yerçekimi ve dengesiz kas güçlerinin sebep olduğu hareketli eklem deformasyonları pasif olarak düzeltilebilir ve pozisyon ortez kullanılarak muhafaza edilebilir.
Hastaya belirli bir ortezi vermek ve sürekli onu kullanmasını istemek doğru bir tedavi yaklaşımı değildir. Hastanın değişen veya gelişen yürüyüş şekline göre ortez dizaynının yeniden değerlendirilmesi gerekir. Önemli bir husus, ayak ortezi gereken hastalarda, ağırlığın minimal tutulmasının gerekliliğidir. Hastanın kabiliyeti, fonksiyonu ve kısıtlılıkları; diğer bir ifade ile, hastaya uygun ortez tespit edilirken, hastanın sadece tanısı değil becerileri dikkate alınmalıdır. Ortez; fonksiyonunu yapamayan eklem, kas veya sinirin eksikliğini tamamlar. Ancak kas ve yumuşak dokuların kısalması sonucu gelişen kalıcı bozukluklar ve anormal kemik şeklinden kaynaklanan yapısal bozukluklar pasif olarak düzeltilemez ve ortezlerle desteklenmesi sınırlıdır.
|